Blog

De manier waarop de moeder aanwezig is in het leven van een kind heeft veel invloed op hoe het kind de wereld ervaart. Deze manier van ervaren wordt vaak (lees: bijna altijd) meegenomen het volwassen leven in.

Herken je dit; je hebt het vroeger niet gemakkelijk gehad maar inmiddels heb je aardig wat dingen in je leven op de rit. Het loopt lekker en ineens springt het monster van angst in je nek; dit kan toch niet zo blijven? Er gaat vast iets fout aflopen of iets negatiefs gebeuren. 

Merel was helemaal op. Ze had net een week paardenkamp achter de rug en het was heerlijk geweest. Alleen het laat naar bed gaan was slopend gebleken. Maar wat een lol hadden ze gehad. Wat een geweldige week!
Haar moeder reed met een kalm gangetje het paardenkamp uit met Merel voor pampus onderuitgezakt op de stoel naast haar.

Het persoonlijk geweten kun je zien in het licht van de volgende drie principes, namelijk:
1. binding (erbij horen)
2. ordening
3. balans (tussen geven en nemen)
We gaan in dit artikel het eerste principe, de binding onderzoeken.

We mogen veronderstellen dat niet alleen de geest, maar ook het lichaam en de ziel bij een trauma ‘beschadigd’ raken. Elk op een eigen unieke manier. Wanneer we met de geest werken, vraagt dat dan ook een andere aanpak dan wanneer we met het lichaam of met de ziel werken. Dat maakt dat er in ieder geval drie ‘hoofdingangen’ zijn om met getraumatiseerde mensen te werken.

In mijn vorige stukje over trauma’s heb ik even het fenomeen ‘overlevingsmechanismen’ genoemd, en ik kreeg het verzoek om daar wat meer over te vertellen. Wanneer een prooidier aangevallen wordt door een roofdier, heeft de prooi drie opties, drie overlevingsmechanismen eigenlijk: het ene is vechten, en het hele fysieke systeem richt zich dan op de krachtsinspanning die dat vraagt.