Blog

2e deel van twee artikelen die over abortus gaan.
De innerlijke houding ten opzichte van de abortus is vaak erg bepalend voor het verdere verloop van de relatie en voor het gevoel van welbevinden van de twee ‘ouders’.

Ze waren allebei nog zo jong. Officieel volwassen, maar wanneer worden mensen dat nu echt.

Karin was over het algemeen wel tevreden met haar leven. Ze had een luxe appartement, had een paar vrienden en ze verdiende vrij veel. Ze werkte dan ook veel, echter niet als Karin, maar als Katja. Het huis waar ze werkte had klasse, haar collega’s waren allemaal hele lieve meiden en ze had veel vaste klanten die op zich best aardig waren.

Kim begreep niet waarom ze de laatste tijd zo’n hekel aan haar vader had. Na de scheiding wilde ze heel graag bij hem wonen omdat het bij haar moeder bijna niet uit te houden was, en ze het juist heel goed met haar vader kon vinden.
De weekenden dat ze naar haar moeder toe ging waren heel dubbel.

De verbinding die bestaat tussen de kinderen onderling binnen een gezin is van een andere kwaliteit dan die tussen de kinderen en de ouders.
Ouders zijn geen bloedverwanten van elkaar (uitzonderingen daargelaten) en hebben min of meer bewust voor elkaar gekozen.

Om het leven door te geven zijn er kinderen uitgevonden. Dat is een hele goede zet geweest van de natuur, omdat later die kinderen misschien zelf ook weer het leven kunnen doorgeven, wat enige garantie geeft op continuïteit.

Kinderen vinden zichzelf enorm belangrijk. Dat moeten ze dan ook wel om zich een plekje in de wereld te verwerven.