Agenda / data / thema's

In elke familie komt in het heden, of ergens in de historielijn, wel daderschap en schuld voor, ook al worden deze vaak verzwegen. Dit kan groot of klein zijn, en in de vorm van o.a. onderdrukking, pesterijen, uitbuiting, onrechtmatig bezit toe-eigenen, oorlogsmisdaden, incest, verkrachting, dood door schuld of moord.

Het vergt moed om op een eerlijke en onbevooroordeelde manier naar daders en slachtoffers te kijken. In onze cultuur hebben we de neiging om een dader te veroordelen, buiten te sluiten en aan de kant van een slachtoffer te gaan staan, vaak vinger-wijzend naar de dader. Maar hebben dader en slachtoffer hier wel baat bij? En is dit het meest helende dat we kunnen doen?
Een familieopstelling laat ons doorgaans iets heel anders zien; namelijk dat daders en slachtoffers pas werkelijk heling ervaren als er onbevooroordeeld gekeken kan worden, en hun hele systeem en omstandigheden betrokken worden in het plaatje. Want wat maakte de dader tot dader? Vaak zien we dat een dader eerst een slachtoffer is geweest voordat hij of zij een dader werd. Dat ontslaat een dader zeker niet van zijn of haar verantwoordelijkheid, maar laat wel zien dat we allemaal mensen zijn die bovendien soms onbewust in dienst kunnen worden genomen door voorouderlijke gebeurtenissen binnen een familiesysteem. En vaak zien we dat een slachtoffer pas werkelijk kan rouwen en kan beginnen met een ingrijpende gebeurtenis een plek te geven, nadat deze gebeurtenis ook volledig en oprecht erkent wordt.
In deze twee dagen gaan we op zoek naar meer inzicht, en werkelijke heling voor (ons eigen) slachtoffer- en daderschap.

Een ziekte, en zeker een chronische ziekte, kan een behoorlijke uitdaging vormen in je leven. Het kan je leven zwaar, en voor je gevoel misschien bijna onmogelijk maken. Maar wat zeggen onze klachten en waar hebben ze mee te maken? Omdat ziekte verbonden is met ons lichaam en met ons onderbewuste, liggen de antwoorden meestal niet zo voor de hand. Het kan misschien samenhangen met onderdrukte emoties, met overlevingspatronen of met het dragen van een 'noodlot' van een ander (verstrikt zijn met een familielid). Maar mogelijk helpt de ziekte je ook op een bepaalde manier, en zorgt ze voor levenslessen die je ziel graag ervaren wil.

We gaan in deze dagen werken met verschillende soorten opstellingen; familieopstellingen, homeopathische opstellingen en het opstellen van verschillende aspecten van jezelf (Hoger Zelf, Lichaams-zelf e.d.).

We willen niet de pretentie wekken iets 'beter' te maken tijdens in deze dagen, maar een opstelling kan duidelijkheid verschaffen in waar de ziekte voor staat, waardoor deze vaak ook beter is te accepteren, en indien mogelijk, los te laten.

Bindings- en verlatingsangst is een thema dat bij heel veel mensen voorkomt, en vaak is men zich niet eens zo heel bewust hiervan omdat dit al zo lang bestaat dat men het als een karaktereigenschap is gaan zien. Maar niets is minder waar, want bindings- en/of verlatingsangst is altijd ontstaan na emotioneel trauma.

Zoals de term het al letterlijk zegt, uit verlatingsangst zich in de angst om verlaten te worden (meestal door een geliefde of partner) of, in het geval van bindingsangst; in de angst om geclaimd te worden en geen vrijheid meer te hebben. Het zijn twee kanten van dezelfde medaille, maar meestal laat één kant zich het meest zien in een persoon. (Doorgaans zien we bij vrouwen meer verlatingsangst en bij mannen meer bindingsangst, maar beide uitingsvormen kunnen bij beide seksen voorkomen.) Omdat het met elkaar samenhangt, trekken personen met verlatingsangst dan ook relaties aan met bindingsangst en visa versa. Je kunt je voorstellen dat dit het hebben en houden van een constructieve liefdesrelatie aardig in de weg kan staan...

De oorzaak van bindings- en verlatingsangst is meestal ontstaan in de vroege kindertijd en hangt o.a. samen met situaties of gebeurtenissen zoals: (letterlijk of figuurlijk) afwezige moeder of vader, als baby of kind langere tijd in afzondering van de moeder geweest (bijv. in het ziekenhuis gelegen) enz. Vaak ook zien we dat ook dat (een van) de ouders last heeft van verlating- of bindingsangst en dit daardoor ook makkelijk wordt overgenomen door de (een of meerdere) kinderen.
Verlatings- en bindingsangst binnen relaties blijft vaak herhalen totdat dit bij de kern wordt aangepakt, namelijk daar waar het ontstaan is. Hierbij kan een familieopstelling zeer helpend zijn.

We gaan in deze dagen dieper in op dit thema en natuurlijk aan de slag met familieopstellingen.